Takas

Alam mo yung imahinasyong sobra sa taas

Ni sinag ng buwan di kinayang pagtaguan

Sa kasakdalan ng katahimikan

Nabuo ang siyang katwiran

Na ang mundo'y may laging pagtatakbuhan

sa tuwing kinakailangan

Alam mo yung tuwing gabi, pagpikit, sumasakay sa pana

Lumilipad sing bilis papunta sa 'wonderland'

pagkat di lahat ng problema

nawawala sa pagbibilang ng tupa

At mas nakakahimbing

kapag ang panaginip ay nawala

Paggigising, ayaw ng pumiglas

Sa mundong ako'y minsa'y nakatakas

Sa mga kaibigang sa imahinasyon nakakausap

At mga salitang doon lang nahahanap

Nakakubli man ng ako'y magising

Sa susunod na gabi na inihihiling

Isang bagong ideya, bagong takasan

bagong huhugutan ng lahat ng kinalaliman

Dagdag pa. Bakit di umaandar ang makina

Sa tanghaling mapansinag at nakakatulog na araw

Pundido, Barado, siyang katas ng kalul'wa

At ngayon lang muli nagkalakas ng loob

Para maibaon ka pa..

Wala ng maipagtatambakan, pagkat matagal ng binasura

Pero sa simpleng mundong tinakasan

Narecycle pa ni lola

Nabuhay ako ng nakalipas, at di ako umasa bukas

Na ubos na naman ang ikinamumukmok

sa mga platong di nahugas..